hulde aan de pepernoot!

Ha!

Weetje wat we vanmiddag gegeten hebben? PEPERNOTEN! Mn moeder had het opgestuurd, echt geweldig! Tnx mam, jij weet wat ik nodig heb! We hebben er ontzettend van genoten en zelfs een beetje bewaard voor een paar dagen later, haha. Zou ik thuis echt nooit doen.

Als ik in Nederland ben dan heb ik wel eens het idee dat mensen alleen maar met eten bezig zijn. Ze doen het thuis, op straat, op de fiets, auto en overal zie je borden en zo met etens dingen. En dan vind ik dat wel eens raar. Sinds ik hier ben zag ik al snel dat het nog meer kan. Overal komen ze weer met vage koekjes en gebakjes etc. aan. Het eten hier ga ik echt waarderen joh! We eten bijna nooit vlees, das wel een nadeel want wat is een maaltijd zonder vlees? Ik leer dat het mogelijk is want hier is bijna nooit vlees. Maar nu zorgen ze af en toe voor rundvlees en als je bij iemand wordt uitgenodigd is er vaak kip. En die kip is me toch lekker! Want kipfilet van de c1000 is geen kip hoor. Dat heb ik al vaak gedacht wanneer ik in NL was. Das nep kip. Dit is echte kip, die hakken ze gewoon in stukken en gooien ze met botten en alles in de pan.

Op een dag zijn we naar een natuurreservaat geweest. Het mooie daarvan is dat er geen hekken of iets zijn maar gewoon een enorm gebied waar wilde dieren zitten die zelf dus ook hun eigen voedsel jagen en niet van die hapklare koeien te eten krijgen. Gewapend met mutsen, kleedjes en handschoenen (rare gewaarwording) scheurden we de hele morgen door de prachtige natuur! Echt super genieten van de stilte, koelte, geur, geluiden en kleuren van het oerwoud. Want een oerwoud was het en het klonk daar echt net als van die muziekjes die je wel eens in van die natuur-drogist, kruidige, in mijn ogen zweverige winkeltjes hoort. Om te leren ontspannen. En dat lukte me behoorlijk! Ik heb ontdekt dat ik van bomen houdt. Want ik kon niet stoppen met omhoog kijken om die bomen tegen de knalblauwe lucht te zien. De natuur is hier geweldig!

Je gelooft vast niet als ik vertel dat we op een olifant gereden heb! Ik kan het zelf nog niet eens geloven. Maar echt mega gaaf joh, niet normaal. We konden echt niet stoppen met lachen, zo mooi was het! En zo onwerkelijk, nu nog steeds! De tijgers waren met jeeps niet te vinden dus werd de olifant erop uitgestuurd. Uiteindelijk lag er ergens een vrouwtjestijger onder een struik welke we alleen per olifant konden bereiken. Dus dan doe je dat. Sandra en ik samen op die olifant door het bos gesjouwd waarna we 5 minuten later oog in oog stonden met een echte tijger. Fantastisch! Ik zal het nooit meer vergeten!

We zijn onze laatste stageweek in gegaan die we vullen met twee dagen ziekenhuis en drie dagen Spandana project. Van dit laatste genieten we erg en van het eerste wat minder. Tijdens dagen met Spandana genieten we de hele dag! Een erg gezellig HIV/AIDS team met wie we dan op stap gaan en het werk wat ze doen is zo ontzettend zinvol en de vruchten van hun werk zijn snel te zien of te ervaren. Dit werk wordt geheel gesteund door De Verre Naasten uit Nederland, een organisatie waar ik als kind al kwartjes voor in een potje deed op de basisschool. Voor mij altijd een begrip geweest zonder echte voorstelling van het uiteindelijke doel. Ach ja je denkt dan dat het naar de arme kindjes in Afrika gaat. Het is heel bijzonder om dit werk echt zelf te zien en het enthousiasme van het personeel en vrijwilligers van dit project! Concreet betekent dit voorlichting over aids en verstrekking van condooms aan vrachtwagenchauffeurs, door wie deze ziekte verschrikkelijk snel verspreid wordt aangezien ze gemiddeld met 5-6 dames het bed delen. Daar zit je dan, met zes vrouwen te vertellen over SOA s aan een groep van die ruige kerels. Maar de mannen luisteren echt! Ook zijn we vaak in dorpjes om deze voorlichting aan groepjes mannen en vrouwen te geven, voorlichting over malaria en het bouwen van dammen waardoor de akkers weer besproeid kunnen worden. Mensen zijn slim!

Wanneer ik terug denk aan alle afgelopen weken dan verbaas ik mij er zo over. Het was nooit hoe ik het verwacht had, in verschillende opzichten zowel positief als negatief. Ik heb mijzelf beter leren kennen dan ooit en we hebben samen al een boel meegemaakt. We sluiten de stage met een goed gevoel af en met een nog beter gevoel gaan we zaterdag beginnen aan onze vakantie. VIER weken maar liefst! Das echt niet normaal, ik weet het. Maar ja wat is normaal he… Wij hebben hier heeeel lang naar toe geleefd dus het maakt niets meer uit wat normaal is en wat niet. Wij peren hem hier zaterdag en dat is het belangrijkste!

Hoe het hier op de campus gaat spoort niet helemaal. We hadden al een hele tijd vermoedens over artsen die niet op een juiste manier met geld, patiënten en personeel omgingen maar deze week is dat des te meer bevestigd. En daar kan ik toch zo verschrikkelijk boos van worden he. Ik ben dat bijna nog niet geweest sinds ik hier ben maar ik werd boos met een heel rood hoofd. Dat zegt genoeg;) Want het gaat allemaal zo oneerlijk er is zo weinig tegen te doen doordat de hiërarchie een grote rol speelt.. Onbegrijpelijk! We zullen er wel over in gesprek gaan in Delhi, dat is het enige wat we kunnen doen...

Ik mis jullie. Ik mis brood met veel boter en pure hagelslag. Ik mis vrienden, de assendorperchicks, NSZ , mn hond, ouders en broers.

Maar niet getreurd! We zullen aan jullie denken als we winkelen in Bombay, in onze hangmat op het strand in GOA, sneeuwpoppen bouwen op de Himalaya en onderste boven gereden worden in Delhi. Het leven is mooi! (dat van ons in ieder geval.)

Tot gauw, nu echt…
X EM